Zvezde

Nezaboravni XX veka Holivuda (22)

 

Ako ne zgrabiš besmrtnost, nisi ni živeo

 

Dopisnik Tabloida iz Londona Sandra Skoko izdala je knjigu o dvadesetom veku Holivuda i nezaboravnim ličnostima ove filmske prestonice. Uz njenu saglasnost objavljujemo najzanimljivije delove iz ovog obimnog i bogato ilustrovanog dela. Na preko 650 strana, počev od Etel Barimor, Me Vest, Marlen Ditrih i Grete Garbo, završno sa Nikolasom Kejdžom, Bredom Pitom, Demi Mur, Endi Mekdauel i svim važnijim zvezdama današnje filmske industrije, autorka je sa mnogima od njih napravila intervjue i pretočila ih sa ostalim obimnim istraživanjem u izdavački podvig

 

Piše: Sandra Skoko

 

Jedini Egipćanin koji postaje glavna hollywoodska filmska zvezda svetske popularnosti, Omar Sharif, igrao je sve, od ruskog poete do židovsko-američkog prevaranta, zaradivši i jednu Oscar nominaciju u kategoriji Best Supporting Actor, za ulogu u filmu "Lawrence of Arabia" 1962. godine. Rođen kao Michael Shalhoub 10. aprila 1932. u Alexandriji - Egypt, ime menja tokom 1950-ih, kada prelazi u islam. Do kraja 1950-ih postaje filmska zvezda u Egiptu i brak sa glumicom Faten Hamama, sklopljen 1955, donosi potrebni status u društvu. No, tek ulogom u filmu Davida Leana "Lawrence of Arabia" i Oscar nominacijom, Omar Šarif probija svoje ime na hollywoodsku i svetsku scenu. Tri godine kasnije, Lean mu daje još jednu nezaboravnu ulogu u filmu "Doctor Zhivago".

Egzotični lik, krupnih očiju, čini ga matine idolom. Razvevši se od Faten, Sharif biva romantično vezan sa mnogim slavnim imenima, među kojima su i Barbra Streisand i Catherine Deneuve. Krajem dekade, s prestankom snimanja spektakularnih, kostimiranih filmova, zahvaljujući kojima se Sharif i proslavio, popularnost polako prestaje. Tokom 1970-ih, Sharif odlazi i snima seriju niskobudžetnih evropskih filmova, za koje priznaje da ih prihvata samo zbog novca, a ne zbog kvaliteta. Sredinom 1990-ih, trostruki by-pass uticao je na privremeno povlačenje Omara Sharifa iz sveta šou-biznisa.

No, iako slabijim tempom, i dalje igra, većinom u TV filmovima i serijama. Jedan od najpoznatijih bridž igrača, Omar Sharif predvodi profesionalni tim, pobeđujući na mnogim svetskim takmičenjima. Život provodi u Parizu i sa sinom, koji neverovatno liči na njega, uživa u džet-set društvu.

 

Vredan pažnje

Burt Reynolds, uprkos svim havarijama kroz koje je prošao, i danas nastavlja s reputacijom jednog od najpoznatijih superstara, koji zahvaljujući cool imidžu, suptilnosti, sarkazmu i uglađenosti, nikada neće ni sići sa scene kao nevoljeni i zaboravljeni glumac. Orson Welles  jednom prilikom rekao je za Reynoldsa: "Uspeh je Burtov jedini hendikep. Samo je mali broj naših velikih glumaca uspeo preživeti i prevazići stigmu - biti broj JEDAN." Rođen 11. februara 1936. u Georgiji, Burt Reynolds može se smatrati pravim američkim domorocem, jer u svojoj krvi nosi 50 odsto gena Cherokee Indijanaca, dok preostalih 50 odsto pripada italijanskom poreklu.

Ova kombinacija doprinela je Reynoldsovom izrazitom šarmu i lepoti. Kao i većina glumaca, Reynolds se bavio ragbijem, pre no što mu povreda kolena prekida sportsku karijeru. Nakon toga odlazi u New York s namerom da postane glumac, no za ostvarenje cilja trebalo je proteći punih deset godina borbe, snalaženja i preživljavanja, da bi tokom 1970-ih bio primećen na televiziji. Međutim, do početka slave, Burt važi za srcelomca, razvevši se 1966. od prve supruge, glumice Judy Carne, vezujući svoje ime uz mnoge mlade glumice, između ostalih i Dinu Shore i Sally Field, kojom se kasnije i oženio, a potom od nje i razveo. Burtov brat, Jimmy Hooks Reynolds, (koji je usvojen u dvanaestoj godini, postavši time član italijansko-cherokee domaćinstva), u Burtu je video svog idola, ali nije pošao njegovim stazama. Ubrzo po otkrivanju njegovog talenta, i markantne lepote, Reunolds postaje jedan od najprofitabilnijih glumaca Hollywooda, zahvaljujući filmovima kao: "Deliverance" 1972.; "Shamus" 1972; "Gator" 1976; "Smokey and the Bandit" 1977. i drugim. No, tokom druge polovine 1980-ih, sreća Reynoldsu okreće leđa i filmovi, jedan za drugim, bivaju neuspešni. "Nisam imao hit, još od doba kad je Joan Collins bila devica", ironično bi prokomentarisao taj period neuspeha.

Da nesreća bude veća, 1984. tokom snimanja filma "City Heat", Burt lomi vilicu i nakon povrede postaje zavisan od tableta protiv bolova, znanim kao "painkillers", koje sadrže adiktivna, narkotička svojstva. Kako se kolo sreće okreće, tako je i Reynolds ponovo dočekao svojih pet minuta, izvukavši se iz krize i stvorivši televizijsku humorističku seriju "Eveling Shade", u saradnji sa CBS TV stanicom, vraćajući se time na poziciju broj jedan, početkom 1990-ih godina. Ogorčena bitka u brakorazvodnoj parnici, koju je vodio sa tadašnjom suprugom (glumicom Loni Anderson), sa kojom je bio u braku od jula 1987. do juna 1993, a potom i njihovo suđenje tokom 1994. oko prava starateljstva nad usvojenim sinom Quintonom, nisu umanjili Reynoldsovu popularnost. Ranije dobijena Emi nagrada i Golden Globe 1991. za najbolju humorističku seriju "Evening Shade" i ulogu u njoj, ustoličile su Burta kao vodećeg glumca. Na filmsko platno vraća se filmom "Cop and a 1/2" 1993, nakon čega slede uloge u filmovima kao "Striptease" uz Demi Moore; "Two If By Sea" uz Sandru Bulock; "The Maddening" uz Angie Dickinson. Zatim stiže još jedno priznanje: Burt Reynolds dobija prvu Oscar nominaciju, u kategoriji Best Supporting Actor, za ulogu u filmu "Boogie Nights" 1998. godine. Ovaj glumac uspeo je da ostvari sve što je trebalo, dokazavši da će uvek biti vredan pažnje.

 

Nepokolebljiv

 

Sylvester Gardenzio Stallone rođen je 6. jula 1946. u New York Cityu - New York. Pri samom činu rađanja Silvestra, forceps koji je korišćen kako bi olakšao porođaj, uništava Sylvestru glavni facijalni nerv i parališe čitavu levu stranu njegovog lica. Uz brata, Sylvester odrasta u siromašnoj porodici i nakon što biva izbačen iz dvanaest škola, do petnaeste godine, zbog lošeg ponašanja, Stallone napokon završava pohađanje nastave u Devereaux Manor - privatnoj školi za problematičnu omladinu.

Tamo ostaje znan kao: "Onaj ko će najverovatnije završiti na električnoj stolici." No, Stallone umesto na električnu stolicu, odlazi na studije glume na University of Miami. Kako bi izdržavao sebe tokom studija, Stallone radi mnoge fizičke poslove, raznoseći pizze, čisteći bioskopske sale, perući lavlje kaveze u zoološkom vrtu i dr. U potrazi za slavom od 1967. stiže do televizije, gde ga angažuju u aftershave reklami, a potom sledi i uloga u niskobudžetnom filmu "Party at Kitty" 1970. i potom "Studs", iste godine. To svakako nisu bile uloge od kojih se prave zvezde.

Naredne, 1971, dobija ulogu u Woody Allenovom filmu "Bananas", no ni to nije bila uloga od velikog značaja, pa se Stallone opredeljuje ka pisanju filmskog scenarija. Napisavši za samo tri dana i tri noći čitav scenario za film "Rocky", Stallone je znao da u rukama drži ključ uspeha, kada mu je ponuđeno sto pedeset hiljada dolara za skript (koji su hteli da podare Burtu Reynoldsu da igra ulogu Rockya). No, kada je Stallone ostao nepokolebiv u zahtevu da on igra glavnu ulogu, dobija samo petnaest hiljada dolara i postotak od profita. Film "Rocky"  donosi Stalloneu Oscar nominaciju u kategoriji najboljeg glumca, Oscar nominaciju u kategoriji najboljeg scenarija, a osvaja Oscara u kategoriji najboljeg filma 1976. godine.

Ostalo je, kako se kaže, istorija. Veliki obožavalac poezije iz pera Roberta Frosta i Johna Das Passosa, Sly se takođe u duhu hollywoodskog kiča, pridružuje grupi glumaca koja se bavi slikarstvom, navodeći Leonarda da Vincia kao idola. Međutim, glavni izvor prihoda, pored visoko plaćenih uloga, donosi mu lanac Planet Hollywood restorana, koji drži u partnerstvu sa Arnoldom Schwarzeneggerom i Bruceom Willisom. U privatnom životu, Stallone okušava sreću u nekoliko brakova. Prva supruga bila je Sasha Czack, od 1974. do 1985. godine. Nakon jedanaest godina braka i dvojice sinova - Sagea i Seargeoha, Stallone se razvodi i stupa u bračne vode sa Brigitte Nielsen. Ovaj brak traje od 1985. do 1987. godine. Treći brak sklapa sa manekenkom Jennifer Flavin 1997. i sa njom ima dve kćeri - Sophiu i Sistine.

Na kraju razgovora, Stallone mi izjavljuje moćnu rečenicu, koja bi mogla definisati njegovu žarku želju za uspehom, a kojom bih završila ovu njegovu kratku biografiju. Rečenica glasi: "Once in one's life, for one mortal moment, one must make a grab for immortality. If not, one has not lived." ("Jednom u životu, jednog smrtnog-prolaznog trena, čovek mora zgrabiti besmrtnost. Ako ne, on nije ni živeo.")

 

 

"Glupe plavuše"

 

 

Rođena kao Judith Tuvim 21. juna 1922. u New York Cityju, New York, kao jedino dete od majke Helen (učiteljice klavira) i oca Abea. Judy Holliday (Džudi Holidej), postaje nezaboravna, zahvaljujući ulozi Billie Dawn u filmu "Born Yesterday" 1950, u kome igra uz Williama Holdena i za koju osvaja najveće priznanje američke filmske Akademije - Oscara u kategoriji Best Actress. "Do me a favor, will ya, Harry? Drop dead!" ("Učini mi uslugu, 'oćeš li Harry? Padni mrtav!") Ova rečenica koju je Judy u filmu izgovorila, još uvek donosi osmehe. Judy Holliday bila je jedna od najšarmantnijih, najzanosnijih i najpametnijih "glupih plavuša" koje su se pojavile na filmskom platnu. Film "Born Yesterday" doživljava i remake 1993. u kome je Melanie Griffith uspešno preuzela ulogu Judy Holliday - "glupe plavuše", koja postaje obrazovana i emancipovana zahvaljujući Donu Johnsonu, odnosno Williamu Holdenu.

Ko je bila Judy Holliday? Kada je Judy imala četiri godine, majka je upisuje u baletsku školu, a dve godine kasnije roditelji se razvode i Judy ostaje uz majku. Po završetku srednje škole, Judy odlazi na Yale Drama School, no kako je tamo odbijaju, nalazi tehnički posao u Orson Welles' Mercury Theater. Postepeno, počinje dobijati uloge u predstavama tog pozorišta, a potom odlazi na gostovanja po teatrima Bostona, Philadelphije, Washingtona DC i u New York Cityja. Nakon tako stečenog iskustva, Judy odlazi u Hollywood i dobija prvu ulogu u filmu "Greenwich Village"1944. godine. Iz nekog razloga, umesto na filmsko platno, veći deo onoga što je snimljeno završava u korpi za smeće. No, Judy se ne predaje i iste godine snima još dva filma: "Something For the Boys" i "Winged Victory". Završivši snimanje ta dva filma, Judy se vraća u New York, gde nastavlja pozorišnu karijeru. Trebalo je proći pet godina da bi se Judy vratila u Hollywood, a razlog tome bila je uloga u filmu "Adam's Rib" 1949. godine. Kada je Columbia Pictures otkupila prava za snimanje filma "Born Yesterday", Harry Cohn originalno je želeo da Rita Hayworth igra ulogu Billie Dawn.

No, zahvaljujući Judynoj izvanredno odigranoj ulozi u filmu "Adam's Rib", dobija ulogu u filmu "Born Yesterday" 1950. godine. Zahvaljujući ovoj ulozi, Judy osvaja Oscara u kategoriji Best Actress. Vrata Hollywooda postaju širom otvorena. Po završetku snimanja filma "The Marrying Kind" 1952, Judy dobija poziv od Un-American Activities Committee, na "razgovor" i saslušanje. Joseph McCarthy, senator iz Wisconsina, tvrdio je kako ima listu komunista, koje treba zaustaviti i ukloniti iz sveta šou-biznisa. U stvarnosti, nikakva lista nije postojala. U to vreme vladala je suluda opsesija kako će komunisti zauzeti i "isprljati" Ameriku i McCarthy je samo pokušavao dići svoje ime i izvući nekakvu korist iz svega toga. Srećom, Judy Holliday ne dospeva na hollywoodsku "crnu listu" i sve se mirno završava. Potom slede filmovi "It Should Happen to You" 1954., zatim, "The Solid Gold Cadillac" 1956. i konačno, zadnji film, "Bells Are Ringing" 1960. godine. Karijera Judy Holliday trajala je samo deset godina, tokom kojih šef Harry Cohn, iz Columbia Pictures, nije znao šta da radi sa ovom glumicom. Karijeru je započela Oscarom, a završila mjuziklom. Jednostavno, bila je i suviše dobra i previše neukrotiva da bi bila smeštena u hollywoodske kalupe. Za kratko vreme postigla je ono što neke glumice tokom čitave dugogodišnje karijere nisu u stanju da postignu u ovom gradu.

Zvezda koja je igrala u samo jedanaest filmova, Judy Holliday, uvek je govorila da nije hollywoodski tip i vraćala bi se u New York, kad god bi prvi avion bio dostupan. A što se tiče "glupe plavuše", želela bih napomenuti da je koeficijent inteligencije Judy Holliday bio sto sedamdeset dva (172), a to je koeficijent GENIJA!Nažalost, ova vrsna i fenomenalna glumica dobija dijagnozu raka dojke i nakon petogodišnje borbe umire, samo tri nedelje pre četrdeset četvrtog rođendana, 7. juna 1965. u New York Cityju. U privatnom životu Judy Holliday bila je u braku sa Davidom Oppenheimom (izvođačem klasične muzike), od januara 1948. pa sve do smrti 7. juna 1965. godine. Sa Oppenheimom dobija sina Jonathana, koji je rođen novembra 1952. godine.

 

Nepredvidljiva tragedija

 

Sofisticirana lepota i zavodljiv, hrapavi glas napravili su od Gene Tierney (Džin Tirni) hollywoodsku zvezdu kada je imala samo dvadeset godina. Ali, dok je na platnu bila oličenje staloženosti i pribranosti, u privatnom životu priča je bila sasvim drugačija. Njen život obeležen je ličnom tragedijom, borbom protiv ludila i mentalne poremećenosti, što u jednom trenutku tokom 1950-ih dovodi i do pokušaja samoubistva. Rođena u bogatoj i uglednoj porodici 20. novembra 1920. u New Yorku, Gene Tierney školovana je u najboljim školama Evrope. Po povratku za U.S.A. donosi odluku o bavljenju glumom.

Nakon samo nekoliko odigranih sporednih uloga na Broadwayu, Gene je uočio producent  Darryl Zanuck i stiže u Hollywood 1940. godine. Gene Tierney još uvek je imala samo devetnaest godina, kada dobija uloge uz Henryja Fondu, Tyronea Powera i ostala vodeća imena tog doba. Sredinom 1940-ih, Gene postaje vodeća zvezda. Interpretacija uloge u filmu "Laura" 1944. potvrdila je njen talenat, da bi samo godinu dana kasnije 1945. bila nominovana za Oscara u kategoriji Best Actress, za ulogu u filmu "Leave Her to Heaven". Potom postaje i tema niskih i plitkih ljudskih pobuda ogovaranja, zbog veza sa Johnom Kennedyjem i princem Aly Khanom.

No, kada je tragedija zakucala na njena vrata, Gene je bila na naslovnim stranicama svih novina, izazvavši šok u javnosti kada se otkriva da je doživela nervni slom 1955. i da se dobrovoljno prijavila i samoinicijativno otišla u bolnicu za nervno i mentalno obolele. Zbog odlaska u sanatorijum iz koga je tokom narednih pet godina povremeno izlazila i opet se vraćala, karijera gubi sjaj. Nesreća koja je zadesila Gene, a od koje se nikad nije oporavila, bila je spoznaja da je prvo dete koje je rodila, kćer Daria (iz braka sa Olegom Cassinijem), bilo gluvo, slepo i mentalno zaostalo, zbog Rubeola - boginja koje je Gene preležala tokom trudnoće. Tek nakon petnaest godina saznaje da je boginje dobila od obožavateljke koja je tražila autogram na premijeri filma i sa kojom se rukovala i poljubila.

Gene i Oleg dobili su i drugo dete 1948. godine, ali se razvode 1952. godine. Kada je 1960. upoznala, a potom se i udala za muža broj dva, magnata W. Howarda Leeja (Hauarda Lija), Gene je radila kao asistent prodavca u Texasu. Tokom narednih trideset godina, Gene Tierney se povremeno vraćala na scenu, jednom čak na nagovor Ottoa Premingera koji je angažuje u filmu "Advise and Consent". Međutim, Gene je radije živela povučen život uz supruga, pomažući organizacijama za pomoć mentalno retardiranoj deci i boreći se protiv depresije od koje je do kraja života patila. Gene Tierney umire u Houstonu, Texas, 1991. godine. Tragična životna priča glumice koja je bila lepotica i diva svog doba i koja se hrabro, do kraja života borila da prevaziđe i prebrodi sve životne prepreke s kojima je bila suočena.