Novi Sad

 

O Pajtiću nema više ko da piše, sem mađarskih medija

 

U ime oca i sina-zatvor

 

Nakon najave hapšenja Dušana Elezovića, predsednik Izvršnog veća Vojvodine odlikuje sve svoje najodanije saradnike zbog kojih vojvođani ostaju bez stvari koje im sudovi plene, jer nisu platili račune za smeće, ili one zbog kojih ljudi ostaju bez zemlje, pošto su im i nju pokrali Pajtićevi lopovi.

 

Aleksandar Pavlović

 

Od kako je ostao i bez svog poslednjeg pisanog medija, novosadskog „Dnevnika" koji je preuzeo vlasnik „Farmakom MB" Miroslav Bogićević, koji je odmah smenio glavnog urednika i doveo svog pouzdanog čoveka. koji je uređivačku politiku okrenuo protiv pokrajinskih vlasti na čelu sa DS-om, i prilagodio ih republičkim, u štabu Bojana Pajtića zavladala je opšta panika, jer nema više niti jednog medija u kojem bi on mogao da iznosi laži, u koje više niko ne veruje, a ponajmanje nesrećnici kojima Pajtićevi lopovi na osnovu sudskih presuda iznose i stvari iz kuća, kako bi se „ostvario planirani plan pljačke".

Prva hitna mera koju je Pajtićev štab preuzeo, bilo je ukidanje pomoći novosadskoj redakciji „Dnevnika" od pet miliona dinara mesečno, a izdato je naređenje „Mađarsou" (zatražena je i pomoć listova iz Mađarske) da se piše o „uspešnim poduhvatima" najkriminilizovanije vlasti u istoriji Vojvodine, jer pad sa vlasti u Vojvodini za Bojana Pajtića, ali i čitavu kriminalizovanu kliku oko njega, znači sasvim sigurno „odlazak na dugogodišnji službeni put". Najbolji dokaz za to je najavljeno podizanje optužnice protiv njegovog najbližeg saradnika i predsednika vojvođanskih demokrata Dušana Elezovića.

Nagrade „Kapetan Miša Anastasijević" (koji bi se kao najveći srpski dobrotvor u grobu prevrnuo kada bi znao da njegovo ime koriste oni koji su narod doveli istrebljenja) dodeljene su, po Pajtićevoj naredbi, isključivo onim preduzećima i pojedincima koji su zajedno sa njim pokrali i opljačkali Vojvodinu, a organizacija je poverena njegovim proverenim kadrovima iz „Media investa", Novosadskom univerzitetu tehničkih nauka na kome vedri i oblači najodaniji Pajtićev kadar dr Dragoslav Petrović, podpredsednik IV Vojvodine i sekretar za nauku i tehnologiju, pokrajinskoj i privrednoj komori Subotice, kao i predsedniku opštine Kanjiža Mihalju Njilašu.

Žirijem je, naravno, takođe dirigovao Bojan Pajtić, a njega su sačinjavali profesori univerziteta Ilija Ćosić, Neđo Balaban , Dragomir Đukić iz Privredne komore Vojvodine , direktor „Media Investa" Vlada Markanović i pesnik svih režima Pero Zubac. Zauzvrat što je glavni saborac u pljački Vojvodine Njilaš delio opljačkani novac sa njim, na primer od „Brantnera" koga su zajedno doveli, Pajtić je predsedniku opštine Kanjiža  dodelio nagradu za najpozitivniju opštinu u Vojvodini.

U isto vreme, dok je „dobrovoljačko lopovsko društvo" međusobno delilo nagrade, po odlukama sudova po Vojvodini u Kanjiži, Kovačici, Opovu i Novom Bečeju su sirotinji iznosili stvari iz kuća, jer nisu imali da plate ogromne račune za smeće koji su veći i od onih u Beogradu, jer je čak 938 domaćinstava samo u Kanjiži utuženo zbog neplaćanja komunalnih usluga austrijskom „Brantneru", sa kojim su vlasti planirale da u roku od dve decenije opljačkaju građane pokrajine za desetine miliona evra..

Međutim, ne postoji drugi način da se namiri 80 miliona evra koliko su Pajtić, Njilaš i njihovi saborci obećali austrijskoj firmi, koja je nametnula najveći harač još od turskih vremena, tako da je zbog smeća 560 kanjiških privrednika u blokadi, jer nisu imali da plate račune od čak i 6.000 evra koje su im poslali. Koliko su miliona od tih evra ostavili za sebe, može samo da utvrdi policijska istraga koja bi odmah od strane Pajtićevog režima bila poroglašena napadom na autonomiju Vojvodine i bila bi pozvana Evropa u pomoć da spasava Pajtića koji se predstavlja braniteljom Vojvodine.

U nagrađenoj „najpozitivnijoj vojvođanskoj opštini Kanjiža" je 5.000 građana ove godine podnelo zahtev za dodelu socijalne pomoći, a najtragičnije je da je velika većina njih glasala za vlast formiranu na prošlogodišnjim izborima, jer su poverovali u obećanje direktora „Brantnera" Ilkića da neće povećavati cenu komunalnih usluga, a koji je nedavno javno obznanio da je to bio samo dogovor sa predsednikom opštine Mihaljem Njilašom pre izbora „da se ne bi dizala tenzija". Opština Kanjiža i nagrađeni predsednik će verovatno biti prvi u ljudskoj civilizaciji koji će računima za smeće oterati u bankrot svoje građane.

Uz to, dobitnik „Kapetan Mišine nagrade" je na primer samo za ruže i muškatle odvojio u opštini Kanjiža 16 miliona dinara, a do sada te ruže i muškatle niko nije video sem onih koji su ušli u velelepnu kuću Bojana Pajtića u centru Sente (kod „Kokošijih pijaca"), za koju su nam njegove komšije rekle da se društvo predsednika Izvršnog veća u njoj tajno sastaje isključivo noću i da je napuštaju u luksuznim automobilima nakon razuzdanog orgijanja u ranim jutarnjim satima tako da niko ništa ne vidi.

Da bi se o najvećim pljačkama u Vojvodini ćutalo, Pajtić je naredio predsedniku kanjiške opštine da poveća plate zaposlenima u opštinskoj administraciji, tako da je samo za plate u ovoj godini za 80 ljudi predviđeno 207 miliona dinara, a na primer, čitav godišnji budžet susedne opštine Novi Kneževac iznosi 380 miliona dinara.

Sve je to cena koja se mora platiti da bi opština Kanjiža ponovo kupila kompleks vojnih kasarni, koji je prvo bio prodat vojsci, i to za 40.000 maraka, a prošle godine su Pajtić i njegov nagrađeni predsednik opštine Njilaš kupili tu istu kasarnu sa kreditom koji je opština uzela, za 800.000 evra. Kako su kriminalci podelili pare to niko ne zna, jer policija još nije ni ušla u opštinu Kanjiža, pošto je načelnik policije Titus Reketski intimus Mihalja Njilaša, a naravno svima je gazda Bojan Pajtić.

Posebno je interesantno da su demokrate u Kanjiži pred prošlogodišnje izbore vodile žestoku kampanju protiv Njilaša i njegovog SVM-a, ali je onda neprikosnoveni gazda vojvođanskih demokrata naredio da Njilašev Savez vojvođanskih Mađara mora biti u vlasti zajedno sa demokratama, mada je pre izbora bio dogovor da se zbog bliske saradnje sa Kasom i ostalim kriminalcima koji su ojadili kanjišku opštinu, ukoliko bude moguće, formira vlast demokrata i Udruženja građana koja je naposletku bila i moguća.

Zbog toga je nagradu „Kapetan Miša" dobila i gradski sekretar za privredu Sečei Buš Klara za svoju privatnu firmu „Geneza", koja se bavi trgovinom začinima. Naravno, gospođa Buš je dobro upućena u sve malverzacije sa milionima koje se vrte oko „Brantnera", oko kasarni i svih drugih velikih kriminalnih investicija u oštini koja je postala poslednja Pajtićeva baza iz koje će  prebaciti u Mađarsku, ako mu zagusti od srpske policije, jer su mu u Mađarskoj sakriveni i milioni i nekretnine i njegove i njegovih bivših najbližih saradnika. Redakcija poseduje adrese svih stanova koje u Mađarskoj imaju Pajtićevi ljudi iz sadašnje, i svih prethodnih vojvođanskih vlasti.

Zato ne treba sumnjati u to i da su svi ostali dobitnici nagrade „Kapetan Miša", a koje nisu ni zanemarljive u novčanom delu i iznose po par stotina hiljada dinara, blisko povezani sa ovom klikom. Tu su direktorka Banje Kanjiža Slobodanka Drndarski, „Keramika Kanjiža" čiji je vlasnik Milan Beko, a koja je privatizovana na kaubojski način i gde su se radnici sukobljavali na krv i no, dok je Beko na silu nije preuzeo, ali i svi ostali zbog kojih bi kapetan Miša da može iz groba ustao da zna kakvi ga kriminalci uzimaju u usta....

Naši pouzdani izvori navode da će nakon Razvojne banke Vojvodine, po sistemu domino kockica, svi  popadati, pošto su svi međusobno povezani u kriminalu a sa njim i poslednja uporišta Pajtićevih demokrata koji se po Vojvodini nalaze u mestima poput Kanjiže, a u kojima žive nacionalne manjine, a koje su žuti večito plašili da će teći „potoci krvi" ako bilo ko, sem njihm dođe na vlast.

Nakon što su „Blic", „Dnevnik" i ostali prekinuli da seju takve laži i počeli da pišu o neviđenom kriminalu upravo u tim opštinama, digla se buna protiv Pajtića i u Bačkom Petrovcu, gradiću dvadesetak kilometara udaljenom od Novog Sada, u kome žive gotovo isključivo Slovaci, i koji su takođe bili baza demokratskog glasačkog tela, a o kojoj ni slovački „Hlas ludu" nije napisao ni reč, jer i njegovu redakciju izdržava pokrajinska vlada.  To je neviđena sramota, jer su pokušali brutalno da opljačkaju upravo mirne Slovake, koji su zbog Pajtića prvi put u svojoj istoriji upalili traktore i došli ispred opštine, jer im je žuta mafija otela 226 hektara najkvalitetnije zemlje, i pokušala da na tome zaradi milione evra, ali su ovih dana neki od njih pohapšeni.

Naime, 97 naslednika su 1992. godine dobili zemlju koja je oduzeta njihovim precima, a do danas se nisu uspeli upisati kao gruntovni vlasnici, mada su zemlju obrađivali, a to su gladni tuđeg i „podvučeni žutim" videli kao dobru priliku da ukradu još koji milion evra.

Da odradi taj posao, zadatak je dobila opštinska vlast u Bačkom Petrovcu, koja je na čelo Komisije za komasaciju dovela sudiju iz Novog Sada Snežanu Nikolić, koja je odbijala dve godine da u komasacionu masu prihvati ove parcele, da se izuzetno vredna zemlja rasproda i novac podeli kriminalcima  iz DS u pokrajini...

Koliko je to unosan posao pokazuje primer samo jednog od 97 oštećenih vlasnika zemlje, Rastislava Pucovskog kome je zemlju prodao advokat Branislav Uzelac za 65.000 evra novom vlasniku iz Kisača. Računali su da će mirni Slovaci ćutati, jer su ćutali do sada na sve nepravde koje su im nanešene. Međutim, ovaj put su se Pajtić i njegova klika  prevarili, jer u Vojvodini samo što nije puklo. I to u opštinama u kojima su demokrate na vlasti.

 

 

 

         Potpis ispod slike

 

Spoljni izgled kompleksa vila Bojana Pajtića u centru Sente - unutar dvorišta ima povezanih nekoliko zgrada.